Dinsdag 22 juli
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Familie
22 Juli 2014 | Verenigde Staten, Grand Canyon
Vanmorgen waren Hans en ik al om half zeven wakker. Na gedoucht te hebben, de douches waren dit keer naast onze camper dus dat troffen we, waren de jongens ook zowat wakker. Om ongeveer negen uur konden we de reis aanvangen. Voor vandaag stond de Grand Canyon op het programma. Onderweg zijn we nog even gestopt in het plaatsje Williams. Volgens Nederlanders die we gisteren in het zwembad hebben ontmoet een leuk historisch plaatsje, dat we zeker aan moesten doen als we er nog tijd voor hadden. Het was een leuk plaatsje met een oud treinstation. Een keer op een dag kan je hier vandaan rechtstreeks naar de Grand Canyon met de trein. Je komt dan midden in het park uit. Na nog wat rondgekeken te hebben in het plaatsje met hele leuke barbecue eettentjes zijn we verder gereden. Om ongeveer twee uur kwamen we aan in het park, we hebben gelijk ons plaatsje voor de nacht op gezocht in het Trailer Park. Nadat we wat gegeten en gedronken hadden, zijn we het park ingegaan. We zijn eerst naar Mather Point gegaan waar we een werkelijk schitterend uitzicht hadden over de Canyon. Door het hele park rijden gratis bussen, zodat je je camper gewoon op het Trailer Park kon laten staan. Hierna zijn we naar het Yaki Point gegaan. Hier konden we mee genieten van de zonsondergang om 19.44. We waren er gelukkig al een uur van te voren, zodat we een prachtig plaatsje hadden om onze foto’s te maken. Het was echt een geweldig gezicht en ook gezellig met zoveel mensen tegelijk. Daarna zijn we weer met de bus naar de Market Plaza gegaan. Stephan wilde graag nog wat eten, maar Hans en Dennis zagen de lange rij en verklaarden ons voor gek en zijn daarom gelijk al terug naar de camper gegaan. Het viel achteraf heel erg mee, want je kon allerlei verschillende ‘ vette happen’ kopen en je moest alleen in de rij voor wat jij wilde hebben. Hierna zijn we terug gelopen naar de camper, maar dat viel vies tegen in het donker. Er was werkelijk helemaal geen licht, dus we hebben het moeten doen met Stephan zijn lichtje op zijn telefoon. Onderweg zagen we tot onze schrik ook nog een hert op nog geen twee meter afstand. We kwamen Hans nog tegen onderweg, die was teruggekomen om ons tegemoet te komen omdat het bij hun zelf toch ook erg tegenviel onderweg. Hierna hebben we gezellig nog wat gedronken en was er alweer een einde gekomen aan een leuke dag.